Eau d' Aromes - zapach białych żagli

Są takie dni, kiedy niezależnie od tego, gdzie i jak jesteś to wiesz, że nie jest to Twoje miejsce

Bo teraz, właśnie teraz powinieneś być tam

Bardzo daleko tam

nie miec w myślach niczego poza białymi żaglami, błękitem czystego nieba, granatem wody i horyzontem, który się nie kończy

Nie chodzi o to, żeby uciec

Od siebie, od ludzi, przyjaciół, kochanków, kochanek i całego świata jaki znasz

Od wszystkiego kim jesteś teraz, całego siebie

Nie wiesz dlaczego

Wiesz, tylko to, że jedyny słuszny stan skupienia to wiatr

Jedyny dźwięk to głosy białych żagli, w które ten wiatr uderza

A jedyne uczucie, to dotyk kropli słonej wody

I nie chodzi o to, że jest dobrze, źle, nijako

Nie chodzi o to, że czegoś się boisz, czegoś  nie lubisz

Nie chodzi o:

jakieś marzenia, porzucone i te nowe

jakieś plany, które masz, chcesz miec, dobrze by było żeby je miec

jakieś pragnienia, których nigdy nie jest wystarczająco wiele 

Nie chodzi o nic

Chodzi o to żeby być byciem

Byciem wiatrem, bielą, granatem, błękitem, słoną wodą

Bycie płynięciem przed siebie

Bez celu, planów, marzeń

Po prostu płynięciem

Każdą komórką siebie, każdym oddechem, każdym obrazem, każdym dotykiem

Wtedy jesteś wolny

Nie ma nic przed, nie ma za

Jest linia nieba, która łączy się się z linią wody i tnie je tylko biel żagli

Nawet nie tyle tnie, co wydobywa, czy wyłania się z nich, po to by barwom dać barwy i znaczenie

Granatowi granat, a błękitowi błękit

Te żagle są jak szeroko otwarte ramiona, które przyjmują wszystko z ufnością

I wtedy wszystko jest proste, jest tym czym jest w każdym odczuciu i każdym ruchu

Jest tylko teraz: wolne, pełne, przestrzenne, prawdziwe

Taki jest właśnie Eau d'aromes - zapach sygnowany domem mody Giorgio Armani

Paczula bardzo delikatna, bardzo na końcu

To co jest pierwsze, ale nie samodzielnie, tylko nie tyle splątane, co naprzemienne, po to by być jednością: świeże bergamotka i mandarynka, zroszona szałwia i ścięta dopiero co wetyweria