La Fin Du Monde - Etat Libre d'Ornage - zapach linii ciągłej

Oryginalna nazwa tego zapachu to po prostu "koniec świata"

Dla mnie to zapach linii ciągłej

Linia ciągła - taka bez startu i mety to zderzenie z końcem i jego pierwsze zwiastowanie

świat, jako taki to przyroda, wszystko ożywione i nieożywione

świat intymny i ten bliski to, Ci najważniejsi

to Ten, lub Ta najbliższa

Albo po prostu Ci

Linia ciągła - szczególnie ta widziana na ekranie elektrokardiografu, to linia końca

końca tego tu i tego dla tych, dla których Ten ktoś, Ci to był właśnie cały świat, albo jego znaczna część

Linia ciągła jako opozycja, zaprzeczenie, czy negacja linii nieregularnej o określonych: amplitudzie, wierzchołku i innych parametrach, czyli tak naprawdę zaprzeczenie linii życia

Linia ciągła jako zaprzeczenie każdej innej linii o wychyleniach poniżej i powyżej osi X

Linia ciągła, jako stała, niezmienna, nieodwracalna i niewrażliwa na nic

Jedyny ruch, czy manewr jakiemu może zostać poddana to zaplątanie jej w znak nieskończoności

Nieskończoności, czyli miejsca, czy czasoprzestrzeni, czy jeszcze innej formy bycia, albo zaprzeczenia bycia, która nie ma początku, ani końca

Po prostu trwa niezależnie od wszystkiego

Jest swoim startem i swoją metą 

Własnym źródłem i morzem, czy oceanem, do którego wpada

Linia ciągła, która będąc końcem jest może właśnie początkiem i jedyną czytelną oznaką powrotu do początku, bo gdzieś tam wszystko się zaczyna i kończy jednocześnie

Ten zapach taki jest

Jednostajny, niezmienny

I nie jest to jego wadą, to jego ogromna zaleta

W nim nie ma żalu, rozpaczy, smutku, może jedynie tęsknota

Nie ma krzyku, uniesień, ślepego rzucania się

Nie ma sinusoidalnych krzywizn, ani żadnych innych

Jest jak doskonała linia ciągła, która po prostu trwa i nikt nie wie odkąd, dokąd

Może to jest zapach pogodzenia się

Pogodzenia się z linią ciągłą, oswojenia jej

To dlatego jest w nim to specyficzne twarde ciepło silnych ramion, do których chce się wracać

Spokój słów i spojrzenia, które mówi wszystko

Jest w nim brzmienie ciszy, która mieści znaczenia wszystkich słów i wszystkich miłosnych wyznań

La Fin Du Monde - bardzo mgliście i bardzo wysoko nad nim, tak, że często nieuchwytnie frezja i irys, nieco niżej drzewo sandałowe, bardzo, ale to bardzo w nim i chyba najbardziej zachłannie popcorn i proch strzelniczy, na dalekim końcu kmin, sezam i czarny pieprz

Autorem zapachu jest Quetnin Bisch

Zapach końca świata, który jest jednocześnie jego początkiem