Velvet Rose & Oud od Jo Malone - kiedy chcesz śnić

Nie będziesz się zakradał

Ogród dla zwiedzających i gości zamykają o zmierzchu, czyli późnym latem około 22

Wejdziesz tuż po 21

Zabierzesz ze sobą plecak

Ten niewielki

w nim termos mocnej kawy, ciepły sweter (późnym latem noce bywają chłodne), mały koc i i maślaną drożdżówkę z malinami

Wejdziesz jak nigdy nic, jak zwykły turysta, bywalec czy gość

Ogród nie jest monitorowany, a przed zamknięciem bram ochroniarz robi sporadyczny obchód

Ukryjesz się w jednym z rogów muru, przy kępie przekwitłych jaśminów

Kiedy wszyscy wyjdą

Będziesz tu tylko Ty

Nie potrzebujesz latarki, w ogrodzie rozrzucone są gazowe latarnie

Poza tym noc ma być bezchmurna, na niebie pełno gwiazd i księżyc w nowiu

Ciemności się nie boisz 

Gorsze są często własne myśli

Będziesz długo chodził

Wokół rabat i klombów

Siedział nad stawem

To tam wypijesz kawę

Utniesz sobie drzemkę w jednej z altan

Potem położysz się na trawniku i będziesz patrzeć w gwiazdy

Do rosarium dotrzesz na końcu

Jest blisko tego starego ceglastego muru, za którym dziko rosną dzikie owocowe drzewa

Znasz wszystkie te róże

Nie raz nadawałeś im imiona

Określałeś ich cechy i charaktery

Ale tej nocy spotkasz ją

Tę jedną, której się wystrzegales, tak jakby Twoje spojrzenie mogłoby zrobic jej krzywdę

Do te pory była tylko pąkiem

Zapowiedzią kwiatu, obietnicą kwitnienia

A dziś, tej nocy

Widzisz ją po raz pierwszy 

Bezbronną, kwitnącą, spełnioną

Piękna

Usiądziesz opodal niej 

Założysz sweter, który masz w plecaku, ułamiesz maślaną drożdżówkę

Wypijesz resztkę kawy i zaczniesz jej opowiadać o sobie

Tak, jak do tej pory nikomu i nigdy

Opowiesz o wszystkich snach, które śnisz i które chciałbyś śnić, ale już nie potrafisz

O wszystkich marzeniach, które masz, które nigdy nie były Twoje i których mieć już nie będziesz

Opowiesz jak bardzo chcesz kochać, a im bardziej chcesz, tym mocniej nie chcesz i tym bardziej nie potrafisz i nie wierzysz, że kiedyś się nauczysz

Opowiesz o wszystkich swoich i nie swoich tęsknotach 

O nocach, podczas których nie śpisz i dniach, przez które przemykasz nieobecny, bo nie potrafisz się w nich odnaleźć

O wszystkich sensach, które zgubiłeś i nie znalazłeś nowych

O wszystkich pragnieniach, jakich nigdy nie ugasisz

O wszystkich kłamstwach jakimi się karmisz

O wszystkich zwycięstwach, których nie było i stratach, których było tak wiele

O tym jak bardzo chcesz być kimś innym

Bo bycie sobą tak bardzo boli

A tego bólu jest tyle, że już nie potrafisz

O wszystkim tym, co zmilczałeś, zmilczysz, bo krzyk został gdzieś w innym życiu

Tym, jakimś odległym

Razem z ufnością i czułością, którą potrafiłeś się dzielić

A ona wysłucha tego wszystkiego

Będzie Cię uwodziła

Jasnoróżowymi płatkami nakrapianymi karmazynową czerwienią i mięsistą zielenią liści

Będzie piła krople pojawiającej się rosy

Będzie z Tobą witała poranną mgłę

Nie dotkniesz jej

Nie powiesz dziękuję, nie uśmiechniesz się

Nie rzucisz "do zobaczenia" na odchodne

Bo kiedy wrócisz jej już nie będzie

A razem z nią wszystkich wypowiedzianych i nie wypowiedzianych przez Ciebie słów

Kiedy po 6 otworzą ogród i wejdą pierwsi goście 

Wtedy Ty po raz kolejny wrócisz do siebie, do swojego życia, do przemykania przez dni i noce bez snów 

W sercu będziesz mieć jedno imię więcej 

Będzie z Tobą już zawsze, choć nigdy go nie wypowiesz

Velvet Rose & Oud od Jo Malone - zapach snów, które często nie chcą się śnić i słów, które często nie dają się wypowiedzieć

Damasceńska obfita róża, złamana słodyczą pralin i ciepłą, ciemną żywicą drzewa agarowego

Jest snem, który śni późny letni zmierzch

Bezludny, samotny, nie podległy żadnemu ze światów